آموزش بازی پانتومیم
این بخش برای دوستانی تنظیم شده که با بازی دوستی ندارند و به صورت آغازین به آموزش می پردازد. دوستانی که بازی را بلد هستند میتوانند از این بخش صرفنظر کنند.
توضیح کوتاه:
بازی کننده ها به شکل دو تیم، یارگیری می کنند. تیم اول یک لغت انتخاب می کنند و به نفر داوطلب تیم دوم به آهستگی لغت را میگویند. نفر داوطلب، با اجرای حرکات پانتومیم (حرکات دست و بدن، بدون کلام) هم تیمی های خود را در تیم دوم راهنمایی میکند. اعضای تیم دوم با توجه به آنچه در اجرای دوستشان فرض میزنند، لغات یا موضوعی را نام میبرند. شخص ایفا کننده باز هم بدون کلام و با راهنمایی کردن هم تیمی هایش، باید کاری کند که لغت یا جمله مورد سوال را هم تیمی هایش بگویند.
تشریح بازی پانتومیم:
معمولا بازی در جمع های دوستانه یا فامیل انجام میشود، هر چند یک جمع کوچک خانوادگی هم می تواند این بازی را انجام دهند. با ان برنامه حتی دو نفر هم میتوانند در قالب دو تیم بازی کنند و سرگرم شوند.
بازی خیلی مفرح و شاد و البته دوستانه می باشد بنابراین قواعد خاصی برای اندازه اعضای تیم ها وجود ندارد (البته در حالت کلی نه در مسابقات ما!)، حتی بعد از آغاز بازی هم اعضای تیم میتواند تحول کند و افراد جدیدی به تیم ها افزایش شوند. اجباری وجود ندارد که اندازه اعضای دو تیم مساوی باشد اما بهتر می باشد اینگونه باشد و دو تیم تقریبا هم اندازه باشند.
نحوه بازی به این ترتیب می باشد که هر تیم یک لغت یا جمله چند کلمه ای انتخاب میکند، مثلا تیم اول لغت کوهنوردی را انتخاب میکند. یکی از اعضای تیم دوم داوطلب ایفا میشود و تیم اول به آهستگی لغت کوه را به نفر ایفا کننده میگوید. حال باری آغاز میشود، نفر ایفا کننده رو به هم تیمی هایش در تیم دوم می ایستد و سعی میکند بدون لب زدن یا هرگونه کلام، لغت کوهنوردی را برای دوستانش ایفا کند. به خیال دو دستش را به شکل هشت پارسی نگه میدارد که مفهوم کوه را نشان دهد.
هم تیمی های او در تیم دوم با توضیح کردن فرض هایشان سعی میکنند سریعتر به مفهوم مورد سوال نزدیک شوند. در این حالت مثلا یکی میگوید “خونه؟” دیگری میگوید “ورزش یوگا یا کاراته” و… سایر فرض ها. اگر در بین کسانی که فرض میزنند، کسی به کوه اشاره کرد، ایفا کننده با تحرک دست تایید میکند و نشان میدهد که درست اما کامل نیست و ادامه دارد یا نزدیک شده اند و باید ایفا را ادامه دهد. اگر هم فرض های هم تیمی ها خیلی دور بود، ایفا کننده متوجه میشود باید بگونه ای دیگر دوستانش را راهنمایی کند، مثلا حرکات فردی را نشان میدهد که طنابی را گرفته و از شیب سریع بالا میرود…
در این بازی اجرای شخص ایفا کننده و فرض های هم تیمی ها، هر دو به یک اندازه اهمیت دارد و سبب آمدن به جواب میشود.
گاهی مرود سوال مثلا نام یک پرنده می باشد، به خیال طوطی، ایفا کننده به آسودگی با تحرک دستانش به صورت بال زدن پرنده، دوستانش را راهنمایی میکند که باید نام یک پرنده را ببرند. در اینجا اعضای گروه باید با نام بردن پرندگان مختلف، به اسن درست برسند.
گاهی جمله سوال چند کلمه ای می باشد. در این حالت ایفا کننده در ابتدای ایفا با نشان دادن شماره کلمات با انگشتان دستش، تیمش را راهنمایی میکند. بعد از اینکه مثلا با نشان دادن رقم سه، به دوستانش فهماند که سوال سه کلمه ای می باشد، میتواند در صورت لزوم مثلا از کلمه دو یا سوم که اجرای آسوده تری دارند آغاز کند.
هر چند محدودیت مشخصی برای اندازه کلمات جمله پیشنهادی وجود ندارد اما بهتر می باشد خداکثر لغات هر پیشنهاد، به سه کلمه محدود شود (باز هم تاکید میکنم لیگ ما قوانین خاص خودش رو داره!).
داشتن سناریو هنگام ایفا خیلی مهم می باشد. گاهی با اجرای یک سناریوی بد، اعضای تیم هر چقدر هم سعی کنند نمیتوانند به جواب برسند. در این حالت ایفا کننده باید دوران مناسب برای تحول شیوه ایفا را بشناسد و اعضای تیم را دعوت کند که با یک راه دیگر به جواب برسند.
در عین حال سوال های اعضای تیم برای آمدن به کلمه خیلی مهم می باشد. مثلا در یک تیم هماهنگ، اعضا ابتدا سوال میکنند چند کلمه می باشد، یا وقتی سوال یک کلمه ای می باشد، با پرسش هایی مثل جاندار می باشد؟ وصف می باشد؟ شی می باشد؟ و… حدود لغت مورد سوال را معین‌کردن میکنند.
تیم برنده در بازی پانتومیم:
میتوان بازی را تنها به قصد تفریحی انجام داد و اجرای هر شخص محدودیت نداشته باشد. اما بهتر می باشد زمانی حدود 2 یا 3 لحظه از ابتدا معین‌کردن شود و ایفا در آن دوران بریدن شود. زمانی هم که هر گروه به کلمه درست میرسد، ثبت گردد و از اندازه یا مجموع دوران های ایفا، تیم برنده مشخص شود.
منبع:pantomimesrttu.ir
