بازی محلی شهنوک پهنوک

1 – مکان بازی: فضای آزاد، روی زمین سفت و صاف و مسطح.
2 – وسیله بازی: تکه سنگ یا «جیر» مسطح به شعاع دو و کلفتی یک سانتیمتر به نام «سول».
3 – فصل بازی: بهار، تابستان.
4 – دوران بازی: روزها.
5 – میزان بازیکنان: 2 نفر.
6 – سن بازیکنان: ده سال به بالا.
7 – جنس بازیکنان: دختر.
8 – هدف بازیکنان: تقویت پرش و رشد استخوان های پا و استحکام، تمرکزفکر و مهارت.

مقدمات بازی: هر دو بازیکن با همکاری یکدیگر و با استفاده از یک تکه سنگ یا زغال مستطیلی با ابعاد 2*3 روی زمین رسم می کنند، سپس آن را به شش بخت مساوی تقسیم کرده در ضلع منزل ششم آن یک قوس به شعاع نیم متر بنام دروازه ترسیم می نمایند وبا «تر و خشک» معلوم می گردانند که کدام یک آغازگر بازی خواهند بود. از آن پس بین طرفین قرار دادی لفظی منعقد می گردد تا در طول بازی با یک ضرب یا دوضرب یا سه ضرب سول را از منزل ای به منزل دیگر هدایت کنند. البته در هر شرایط خروج سول از منزل ششم بطرف دروازه و بیرون با یک ضربه پا انجام می شود.

شیوه اجرای بازی: چنانچه هر دو با تکان یک ضرب به موافقت رسیده باشند آغازگر بازی از نقطه ابتدا با تمرکزفکر سول را به داخل منزل شماره یک می اندازد و داخل آن می شود و با نوک پایی که روی زمین واقع گردیده ضمن کمی پرش ضربه ای به سول می زند تا آن را به صورت یک ضرب به منزل دو و بعد به منزل سه و به ترتیب از سایر منزل ها بگذراند و نهایتاً از دروازه ردشدن دهد. گفتنی هست که منزل شماره چهار استراحتگاه هست و بازیکن می تواند در این منزل از حالت کندو به در آید؛ و دو پا را روی زمین بگذارد و مجدداً با وضعیت کندو به سول ضربه بزند و بازی را ادامه دهد.

به همین راه متعاقباً در نقطه ابتدا می ایستد اما این دفعه سول را به منزل دو می اندازد و با کندو از راه منزل یک خود را به سول می رساند و به روش فوق مسیر خود را می پیماید مسلماً برای منزل های دیگر از همین اصول پیروی می شود تنها تکان و انداختن سول به منزل شش مستثنا هست. برای این کار بازیکن از نقطه ابتدا با کندو از منزل های یک و دو ردشدن می کند و پس از ورود به منزل سه با جفت پای باز شده به زوایه بیرونی آن می پرد و می ایستد و با پرش دوم ضمن چرخش در همان نقطه روبروی منزل شش توقف می کند و پس از پرتاب سول به آن منزل با کندو داخل منزل سه و از آن جا با پرش همزمان دو پا را در دو منزل دو و چهار می گذارد و تجدید پرش در حین کندو از منزل پنج به منزل ششم می رود تا یک ضربه سول را از راه دروازه به بیرون بفرستد.

پس از کسب پیروزی در این مرحله، سول را روی دو انگشت به هم چسپیده اشاره و وسطی که به حالت افقی در جلو قرار گرفته اند، می گذارد و ضمن کندو پشت سر هم از منزل ها ردشدن می کند. در صورت پیروزی در دفعه بعد سول را روی پشت مچ دست مشت شده قرار می دهد و ضمن حفظ آن با کندو از منزل می گذرد. پیروزی در این مرحله سبب می گردد که او بتواند بدون کندو با چشمان بسته و با توضیح کلمه «آ» هنگام ورود به هر منزل، منزل ها را پی در پی طی نماید. قصد از حرف «آ» آن هست که آیا من با چشم های بسته در حالت تکان با پا خطوط را بریدن نمی نمایم و ردشدن من بصورت درست تأیید می شود چنانچه خطوط با پا بریدن شود همبازی جواب «آ» را با «ما» می دهد، یعنی پا را روی خط گذاشتید و بازی به من تعلق دارد.